Rondreis 27 mei – 4 juni 2023
Let op de data zijn gewijzigd!
Dit heerlijke, mediterrane paradijs heeft ruige landschappen, heerlijke bergen, oude vulkanen, grotten, watervallen, prachtige kusten, fijne stranden en… een hele goede keuken. En vooral is er een uitzonderlijke prehistorische geschiedenis. De Nuraghes, necropoli en Domus de Janas en zelfs een piramide zijn hier de sprekende voorbeelden van. Deze reis dompel je jezelf onder in een oeroude cultuur en een prachtig land. Een ruime week kun je genieten van land en cultuur, mediteren op uiterst krachtige plaatsen, verwonderen over de rijkdom van onze menselijke geschiedenis en je komt natuurlijk weer op plekken waar je anders niet zou komen. En passant zet je de puntjes op de i over je eigen stappen in je leven. Na het bezoek aan een ‘krachtplek’ kom je er anders vandaag, laat staan naar een stuk of 20 van dit soort plekken. Het is een reis naar binnen en naar buiten…
We starten deze rondreis in Olbia. Je kunt kiezen om erheen te vliegen. Een andere mogelijkheid is om comfortabel met de TGV door Frankrijk naar Genua te reizen en vandaar de ferry te nemen naar Olbia. In beide gevallen krijg je de mogelijkheden op een rij.
Waarom reizen we eigenlijk naar Sardinië?
We volgen de megalithische beschaving al jaren. Vandaar dat we nu ook naar Sardinië gaan. Extra bijzonder zijn hier de nuraghes en de necropolissen en natuurlijk de oeroude verhalen over reuzen. Overigens zijn er ook veel getuigenverklaringen van vondsten van zeer grote skeletten. Hoog tijd dus om de geheimen van dit eiland in elk geval energetisch te ontsluieren. Daarnaast speelt het volgende.
We hebben in 30 jaar reizen veel ontdekt. ‘We’ zijn natuurlijk wijzelf, maar ook vele onderzoekers. Er ontstaat zo langzamerhand een iets ander beeld van de geschiedenis dan we op school geleerd hebben. Zo blijkt dat wij afkomstig zijn uit de streken van de Oekraïne, Armenië en Oost-Turkije. In de televisieserie ‘Het verhaal van Nederland’ legde verteller Daan Schuurmans uit dat er een grote stroom blanke mensen uit het oude Scythia onze kant op kwam. Tegelijkertijd legde onderzoeker Freddy Silva en met hem ook anderen het verband tussen de steencirkel van Callanish op de Buitenste Hebriden en een vergelijkbare steenconstructie in Armenië. En zo zijn er meer aanwijzingen. Ook is het opvallend dat er namen van goden, godinnen en plaatsen in Schotland en Ierland zijn die ook in de streken van Armenië voorkomen. Het lijkt er dus op dat er ook een migratiestroom via water van oost naar west is geweest, die de megalietenbouwers van het oosten via Sardinië, Malta, de Spaanse en Portugese kust, Carnac (Bretagne) naar de Orkneys, de Hebriden en Ierland bracht. Vandaar trokken deze volkeren weer naar het zuiden, waar ze ook hun imposante sporen achterlieten (Stonehenge, Avebury en vele andere constructies). We krijgen de indruk dat de megalithische beschaving een erfenis is van nog weer oudere beschavingen van voor de ijstijd met een enorme kennis over onze plek in het universum en over de wetten van de natuur. Dit onderbouwen we tijdens de reis en je kunt het dan zelf ook ervaren.
De prehistorie van Sardinië in het heel kort
De oudste resten van menselijke activiteit op het eiland zijn al zo’n 400.000 jaar oud (Paleolithicum). Voor onze reis is vooral het neolithicum van belang, de steentijd. Het gaat hier voor om de cultuur van Ozieri (zo’n 6000 – 5200 jaar oud). Deze wordt ook wel de cultuur van San Michele. Laten we St. Michael nou ook op heel veel andere prachtige plekken tegenkomen. In de Ozieri tijd werden dolmens en de Domus de Janas gevonden. Deze laatste bouwsels waren volgens de archeologen grafkamers, mogelijk zijn het vooral rituele ruimtes. In de volksmond zijn dit de ‘huizen van de feeën.
In de kopertijd ging de Ozieri-cultuur over in de culturen van Monte Claro, Filigosa en Abealzu (5.200 – 4.700 jaar oud). Dit waren de directe voorlopers van de Nuraghe tijd. Nuraghes zijn de kenmerkende torenachtige constructies.
Natuurlijk hebben na de prehistorische tijd ook de Romeinen hun stempel op het eiland gedrukt.
